De kleinkinderen zijn elke vrijdag na school bij jou. Heerlijk vind je dat, om echte en band met ze op te bouwen. Ze zijn zo snel groot. En zo hebben ze ook contact met elkaar. Uren kan je ernaar kijken dat ze samen spelen en leren van en met elkaar.
Maar op vrijdagavond heb je ook koorrepetitie. Niet handig, maar wel te combineren. Je kookt al in de voormiddag zodat alles vlot verloopt, en als je dochters hun kinderen zoals afgesproken om half zes ophalen, dan red je het prima.
Alleen komt je ene dochter vaak niet om half zes. Ze heeft een drukke baan, dat weet je ook wel. Maar jij hebt een schema. Meestal komt ze om 17u40 of 17u45, en dat ergert je al weken.
De zoveelste vrijdag dat ze iets later komt aanrennen, ben je het beu. Je deelt mee dat het de laatste keer is dat je haar kinderen opvangt en sluit de deur snel achter haar.
Grenzen.
Het is zo belangrijk om ze te hebben, maar het is als met de rem van je fiets. Als die te strak afgesteld is, sla je overkop. Te licht afgesteld zorgt ervoor dat je onder een auto belandt. Enkel met een goede afstelling gaat het prima.
Een onderscheid dat gebruikt wordt als het over grenzen gaat, is gezond, rigide of poreus.
Bij gezonde grenzen heb je de juiste afstelling. Je bent ok met jezelf en anderen. Je kan je grenzen op een gezonde manier aangeven. Helemaal prima. Bij rigide grenzen bouw je muren om je heen. Je weert anderen en loopt het risico hen te kwetsen omdat je je grenzen nogal buitenproportioneel stelt. Daardoor loop je zelf ook het risico je heel eenzaam te voelen.
Poreuze grenzen daarentegen zijn zwakke of halfslachtige grenzen, die ervoor zorgen dat je overbelast geraakt, depressieve gevoelens en angsten kan krijgen.
Het eerste voorbeeld, dat met de schoonmoeder en de koffie, gaat over poreuze grenzen. Door de grenzen niet duidelijk te stellen (ik ben aan het werk, of ik heb slechts tijd voor één kopje koffie) geraak je zelf in de problemen (‘s avonds werk inhalen). Het tweede voorbeeld gaat over rigide grenzen. Door op deze manier grenzen te stellen breng je de relatie met anderen in gevaar en ontneem je jezelf ook veel, zoals een fijne band met (klein)kinderen.
Grenzen stellen is moeilijk en levert vaak schuldgevoelens op.
