Open VLD
Eis 1: Erken onbetaalde arbeid (achteruitgang)
Open VLD heeft geen oog voor onbetaalde arbeid. De partij zet in op meer en langer betaald werken, waardoor onbetaalde arbeid (zorgen voor elkaar en voor jezelf, huishouden en vrijwilligerswerk) nog meer onder druk komt te staan.
Als het van Open VLD afhangt, tellen deeltijds werk en de gelijkgestelde periodes (onder andere tijdskrediet en zorgverloven zijn dat) minder mee in de berekening van het wettelijk pensioen (de eerste pensioenpijler). En ze wil de tweede pensioenpijler (de aanvullende pensioenen) verder uitbouwen. Het aanvullend pensioen houdt evenwel geen rekening met onbetaalde gezinsverantwoordelijkheden. Als Open VLD het aanvullend pensioen extra wil financieren, kan dit geld niet gebruikt worden voor het wettelijk pensioen.
Eis 2: Maak onbetaalde arbeid mogelijk voor iedereen (achteruitgang)
Naar onbetaalde arbeid mogelijk maken voor iedereen gaat onvoldoende aandacht. Open VLD wil alleen het ouderschapsverlof verder flexibiliseren, via de optie om dit verlof in uren op te nemen in plaats van in (halve) dagen. De partij vindt ook dat bepaalde verloven moeten kunnen worden overgedragen aan een partner, grootouder of familielid. Die overdraagbaarheid van verlofstelsels is geen goed idee. Mannen worden hierdoor niet gestimuleerd om een zorgverlof op te nemen. Integendeel zelfs: de mogelijkheid wordt gecreëerd om het aan hun vrouw door te geven.
Eis 3: Investeer in zorg (achteruitgang)*
Open VLD zet onvoldoende in op investeringen in zorg voor ouderen, kinderen en mensen met een beperking.
Haar voorstel met betrekking tot de kinderopvang focust op ouders die een job hebben en gaat niet uit van kinderopvang als een basisvoorziening voor elk kind. Voor werkende ouders verlaagt Open VLD de kostprijs van kinderopvang. De partij streeft naar een lager aantal kinderen per begeleider en een marktconform verloningssysteem voor kindbegeleiders. Om het aanbod te vergroten, wil ze het oprichten van bedrijfscrèches stimuleren door een belastingvoordeel toe te kennen aan bedrijven die ze inrichten.
In ouderenzorg en zorg voor mensen met een beperking legt Open VLD de focus op ‘minder regels en meer flexibiliteit’ en op ‘innovatie en digitalisering’ en de ‘behoefte van de patiënt’. Ze heeft geen voorstellen om meer te investeren in zorg en in zorgpersoneel.
De arbeidsvoorwaarden voor huishoudhulpen zijn niet goed. Open VLD heeft hier geen oog voor. De partij wil de combinatie van werk en gezin vergemakkelijken voor werknemers door aan werkgevers de mogelijkheid te bieden om dienstencheques als extralegaal voordeel aan te bieden. Huishoudhulpen zijn ook mensen die betaald werken, maar hun werk-privé evenwicht vindt Open VLD onbelangrijk.
*In ons Femma magazine van mei scoorden we Open VLD op deze eis foutief op ‘stilstand’.
Eis 4: Kwaliteitsvolle vrije tijd is een basisrecht (stilstand)
Open VLD streeft naar een samenleving waarin verenigingen maximaal ondersteund worden en waarin iedereen, ongeacht zijn of haar achtergrond, toegang heeft tot een breed aanbod van vrije tijdsactiviteiten. De maximale ondersteuning voor verenigingen beperkt zich bij Open VLD tot administratieve vereenvoudiging en inzetten op digitale tools. Hoe dit ‘brede aanbod van vrije tijdsactiviteiten’ voor ‘iedereen’ werkelijkheid moet worden, werkt de partij niet uit.
Eis 5: Weg met stereotypen en discriminatie (vooruitgang)
Diversiteit is onze kracht, gelijkheid ons doel, zegt Open VLD. De partij streeft naar een samenleving waarin iedereen, ongeacht gender, seksuele oriëntatie, handicap, afkomst… gelijke kansen heeft.
Voor vrouwen streeft Open VLD naar een ‘evenredige participatie en vertegenwoordiging in alle maatschappelijke en politieke geledingen’. Ingezoomd op het betaalde werk, wil Open VLD genderdiversiteit op de werkvloer en in directie- en bestuursfuncties. Daartoe moet er actief worden gezocht naar vrouwelijke kandidaten en moet er ook gestreefd worden naar een evenwichtige vertegenwoordiging van vrouwen in selectiejury’s. De partij is tevens voorstander van genderquota om de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in grote (overheids)bedrijven te realiseren.