Mantelzorger Lydia (62) stemt voor gelijke porties
Lydia is getrouwd en heeft geen kinderen. Ze werkt voltijds voor Femma binnen de verkorte werkweek van 32 uur. Maar daarnaast is ze ook mantelzorger voor haar papa en sinds kort deelt ze de zorgtaken voor haar schoonvader, die in november plots weduwnaar is geworden.
Net voor de coronaperiode was haar mama ernstig ziek, zij had Alzheimer en lymfeklierkanker, en in die periode ondervond Lydia hoe moeilijk het is om onbetaalde arbeid, zoals zorg, te combineren met je job.
‘In die periode had ik gelukkig voldoende ruimte en middelen om de zorg voor mijn mama samen op te nemen met mijn job. En dat kwam omdat Femma toen experimenteerde met de 30-urenweek. Alle werknemers van Femma stapten in de kortere werkweek met loonbehoud. En dat maakte dat ik mijn zorgtaken veel gemakkelijker kon opnemen dan bijvoorbeeld mijn broer en mijn twee zussen.
Mijn ene zus moest zorgverlof aanvragen bij haar werkgever en daar waren wel wat voorwaarden aan verbonden, én ze had loonverlies. Bij mijn broer kwam het op het werk zelfs helemaal niet ter sprake. En voor mijn jongste zus was het ook heel moeilijk omdat zij in een kleine KMO werkte en het voor haar financieel eigenlijk niet echt haalbaar was omdat ze nog een zoon had die studeerde thuis.’
‘Zorgen voor anderen, of het nu je kinderen zijn of je ouders, vind ik heel belangrijk en waardevol'
‘Zorgen voor anderen, of het nu je kinderen zijn of je ouders, vind ik heel belangrijk en waardevol. Maar het is wel zo dat in onze samenleving onbetaalde arbeid, zoals zorg, als minder beschouwd wordt. Terwijl eigenlijk heel wat vrouwen die onbetaalde zorg verrichten een heel belangrijke bijdrage doen aan onze samenleving. Ik vind het belangrijk dat je de ruimte en de middelen krijgt om zelf zorgtaken op te nemen.’
‘Ik vrees dat in de toekomst de zorg voor de ouderen nog meer zal doorgeschoven worden naar de kinderen, en dan zullen het vooral de dochters zijn. Meestal zijn dat ook vrouwen die buitenshuis werken, dus de combinatiedruk zal er zeker niet beter op worden. En daarom sta ik achter de eisen die Femma naar voren schuift naar aanleiding van de komende verkiezingen.’
‘Ik vrees dat in de toekomst de zorg voor de ouderen nog meer zal doorgeschoven worden naar de kinderen, en dan zullen het vooral de dochters zijn.'
‘Zorgen voor anderen, of het nu je kinderen zijn of je ouders, vind ik heel belangrijk en waardevol. Maar het is wel zo dat in onze samenleving onbetaalde arbeid, zoals zorg, als minder beschouwd wordt. Terwijl eigenlijk heel wat vrouwen die onbetaalde zorg verrichten een heel belangrijke bijdrage doen aan onze samenleving. Ik vind het belangrijk dat je de ruimte en de middelen krijgt om zelf zorgtaken op te nemen.’
‘Ik vrees dat in de toekomst de zorg voor de ouderen nog meer zal doorgeschoven worden naar de kinderen, en dan zullen het vooral de dochters zijn. Meestal zijn dat ook vrouwen die buitenshuis werken, dus de combinatiedruk zal er zeker niet beter op worden. En daarom sta ik achter de eisen die Femma naar voren schuift naar aanleiding van de komende verkiezingen.’
‘Ik stem voor gelijke porties tussen zorg en werk voor iedereen. Ik stem voor betaalbare ouderenzorg. Ik stem voor betere loonsvoorwaarden voor huishoudhulpen en alle mensen die in de zorg werken. En ik stem voor een verkorte werkweek omdat ik zelf heb mogen ondervinden hoe dat een oplossing kan zijn voor de combinatiedruk. En ik stem voor een toekomst waarin wij zorg kunnen dragen voor anderen en anderen goed zorg kunnen dragen voor ons. En ik roep alle mannen en vrouwen op om dit ook te doen.’
Stem jij ook voor gelijke porties? Wil jij ook een wereld waarin vrouwen minder combinatiestress ervaren? Een wereld waarin zorgtaken gewaardeerd worden en gedeeld worden? Zet dan je digitale handtekening onder onze campagne!