Ellen (39): "Zelfzorg is dicht bij jezelf blijven"

‘Ik voorzie zelden een hele dag alleen voor mezelf, omdat ik het eigenlijk niet nodig heb. Ik zit al de hele dag alleen thuis te werken, waardoor ik mijn vrije tijd graag doorbreng in het gezelschap van anderen. Bovendien kan ik dankzij de flexibiliteit van mijn job heel kort op de bal spelen: als het even te druk wordt in mijn hoofd, dan ga ik bijvoorbeeld even sporten. Op die manier heb ik niet echt nood aan een hele dag voor mezelf alleen - nu ja, dat denk ik. Maar soms wringt dat toch een beetje. Onlangs ben ik bij een astrologe geweest en zij bevestigde dat gevoel. Het is echt wel belangrijk om af en toe een dagje voor me, myself and I uit te stippelen. Dus heb ik meteen de koe bij de horens gevat en een paar verlofdagen in mijn planning gezet!’

 Fear Of Missing Out

‘Echte zelfzorg is voor mij een hele dag zonder horloge leven. Wanneer in het weekend mijn planning niet bepaald wordt door de klok, kan ik daar echt van genieten. Dan ervaar ik de meeste rust. Tijdens de week bepaalt mijn agenda mijn leven. Dat kan ook niet anders, omdat mijn kinderen om de twee dagen van huis wisselen, en ook nog eens om het weekend. Dan kan je de dingen niet zomaar op zijn beloop laten. Vroeger plande ik wel eens mijn hele week vol met etentjes buitenshuis en afspraakjes met vriendinnen. Ik had veel last van FOMO, Fear Of Missing Out. Ik was bang dat ik er niet meer bij zou horen als ik niet overal bij was. Toen leerde ik tijdens de pandemie Kristof kennen. Ik heb daar toen met hem veel over gepraat. Dankzij hem ben ik teruggekeerd naar wie ik in essentie ben, waardoor ik in mijn sociale leven nu meer voor kwaliteit ga dan voor kwantiteit. Daardoor zijn er wel een aantal contacten verwaterd, maar de mensen waarmee ik de sterkste band had, zijn gebleven. De rust die ik daardoor gevonden heb, vind ik ook een vorm van zelfzorg. Zelfzorg betekent voor mij ook: elke dag vastnemen wat je hebt en er dankbaar voor zijn. Zelfzorg is de mensen die je graag ziet, zeggen dat je ze graag ziet. Het is zijn wie ik ben en dicht bij mezelf blijven.’

Combinatiedruk

‘Doordat ik flexibel werk, gaat mijn laptop overal met me mee. Die laptop betekent werk, en werk is er altijd. Als mijn kinderen thuiskomen, staat de laptop nog op tafel, en dan moet ik hem heel bewust wegleggen. Want als je flexibel werkt, moet je een grens trekken tussen wat echt dringend is en wat nog kan wachten tot morgen, anders blijf je aan het werk. Ik doe mijn job ontzettend graag en 90 procent van mijn werk ervaar ik daarom niet echt als werk, maar als mijn kinderen er zijn, moet ik me op hen concentreren. Dat is een balans die ik bewust moet zoeken. Dat lukt niet altijd, maar ondertussen ken ik mezelf goed genoeg om het te beseffen als de spanning te hoog oploopt. Dan denk ik: hoe komt dat, wat moet ik anders gaan doen? Ik ben nu milder voor mezelf dan vroeger en probeer de lat niet steeds hoger en hoger te leggen. Als ik merk dat ik chagrijnig word, dan weet ik dat er iets schort, want van nature ben ik niet chagrijnig. Dat is het signaal dat de lat weer naar beneden moet.’