Spijtig genoeg worden we niet altijd serieus genomen bij de dokter. Toch zijn er een aantal zaken die je zelf kan doen om ervoor te zorgen dat je klachten sneller serieus genomen worden en dat je dokter sneller bij de juiste diagnose terechtkomt. Hier zetten we ze op een rijtje.
Leer naar je lichaam te luisteren, ook op de dagen waarop je je goed voelt. Wanneer je precies weet hoe je lichaam voelt wanneer alles in orde is, zal het je immers sneller opvallen wanneer er iets mis is. En je zult beter kunnen aangeven wat er precies anders voelt. Naar je lichaam leren luisteren kan je doen door regelmatig een korte pauze te nemen op een stille plek waar je helemaal alleen bent. Sluit je ogen, let op je ademhaling, voel hoe je langzaam tot rust komt. Concentreer je op je lichaam en loop langzaam met je aandacht elk lichaamsdeel af. Zodra je aandacht afgeleid wordt, keer je terug naar je ademhaling.
Houd een dagboek bij. Noteer daarin wanneer en op welke plek in je lichaam je pijn voelt, hoe lang de pijn aanhoudt, en hoe ze precies aanvoelt (bijvoorbeeld: een stekende pijn, een zeurend gevoel ...) Wanneer je een aandoening hebt die aanvallen veroorzaakt, noteer dan op welke dagen je aanvallen hebt en hoelang ze telkens duren.
Je kan ook andere informatie noteren die nuttig kan zijn voor een diagnose of behandeling, zoals stressfactoren, je menstruatiecyclus, het aantal uren dat je geslapen hebt, wat je gegeten en/of gedronken hebt, lichamelijke activiteiten enzovoort.
Beschrijf zo duidelijk mogelijk je klachten wanneer je bij de dokter komt. Wees specifiek. Zeg wat voor pijn je voelt, waar precies, wanneer die pijn opkomt en hoe lang ze duurt. Vertel wat je al geprobeerd hebt om de pijn onder controle te krijgen. Je kan dit op voorhand noteren zodat je niets vergeet.
Minimaliseer je klachten niet en ga ze ook niet zelf uitleggen. Zeg gewoon heel duidelijk: ‘Dit is wat ik voel en dat is niet normaal.’ Het helpt trouwens ook niet wanneer je uit ongemakkelijkheid een zijspoor opgaat. Blijf ter zake.
Neem een vertrouwenspersoon mee naar je doktersafspraak wanneer je je onzeker of angstig voelt. Zo voel je je gesteund en is er een derde partij aanwezig die nadien kan herhalen of bevestigen wat er tussen jou en de arts gezegd is geweest.
Laat het idee los dat je een ‘brave’ patiënt moet zijn. De relatie met je arts mag niet paternalistisch zijn. Het is belangrijk dat jullie met elkaar kunnen praten als evenwaardige partners die elkaar steunen in het bereiken van hetzelfde doel: jou weer beter maken of op zijn minst tot een correcte diagnose komen. Daarom is het van belang dat je iemand vindt die echt naar je luistert en waarmee je kan praten op een eerlijke en open manier.
Vraag een andere arts om een tweede mening wanneer je je niet gehoord voelt of sterke twijfels hebt bij de diagnose van je eigen arts. Vrouwen voelen hier soms veel weerstand tegen, alsof ze hun eigen arts ‘bedriegen’. Maar elke patiënt heeft het recht om andere artsen om hun mening te vragen en die mening te vergelijken met wat hun eigen arts gezegd heeft. Je kan ook rechtstreeks je eigen arts om een doorverwijzing vragen. Als patiënt heb je het recht om te zeggen: ‘Wat ik voel, is niet normaal. Als u me niet kan helpen, stuur me dan alsjeblieft naar iemand anders door.’
Zoek een andere dokter wanneer je voelt dat het vertrouwen tussen jou en je arts weg is. Volgens de Amerikaanse Organisatie voor Auto-immuunziekten en Verwante Ziekten (AARDA) zien patiënten met een auto-immuunziekte gemiddeld vier artsen over een periode van vier jaar vooraleer de uiteindelijke diagnose wordt gesteld. Blijf dus niet bij de pakken zitten, hoe slecht je je ook voelt. Wie zoekt, die vindt!
