Femma verbindt
Wat betekent Femma in het leven van vrijwilligers en leden? Héél veel! De kansen die Femma biedt op ontmoeting, sociaal contact en de uitbouw van een sociaal netwerk staan helemaal bovenaan. Niet alleen zijn of eenzaam, verbonden zijn met andere vrouwen, vriendinnen vinden en een sociaal vangnet hebben in goede en kwade dagen.* Corona bracht voor iedereen een moeilijke periode met zich mee. Samenkomen in groep, de essentie van een vereniging, mocht spijtig genoeg niet meer. Gedwongen schortten Femmagroepen hun activiteiten op. Tegelijk zochten én vonden vrijwilligers manieren om ondanks Corona, verbonden te blijven met mekaar en met de leden.
Hoe ervaar jij Corona?
Zo stuurde Femma Hoeselt-centrum in juni een brief naar alle leden om hen een goede gezondheid, moed en een fijne zomervakantie te wensen. Ze drukten de hoop uit om in september ‘stillekes aan’ opnieuw te kunnen starten met de Femma-activiteiten. En daarna volgde het antwoord van verschillende bestuursleden op de vraag: Hoe heb jij Corona ervaren? Iedere vrouw heeft haar persoonlijke beleving en antwoordt op haar eigen manier. In dit verhaal ‘plukken’ we stukjes uit die antwoorden. Wellicht herken jij je in één of meerdere getuigenissen van deze Hoeseltse Femmavrouwen.
Ik heb rust gevonden...
Gelukkig is het mooi weer en konden we in de tuin werken, wandelen en fietsen. We konden opruimen en ik kon mijn liefste hobby beoefenen: puzzelen, met name legpuzzels... ik denk dat ik aan mijn 6de puzzel bezig ben en ik ben het nog niet moe.
Helaas hebben we ook het overlijden gehad van mijn schoonvader (aan Corona) en dat was onwezenlijk. We hebben hem niet meer mogen zien. En nu is er nog de opvang van mijn schoonmoeder, we mogen nog steeds niet binnen in het rusthuis. De directie en het personeel zijn vreselijk bang om het virus terug binnen te halen, maar voor omake en de familie is het hard.
En het ergste van alles is het gemis aan contact (zeg maar knuffels en kusjes) van onze familie... zeker de kleinkinderen. Er was gelukkig nog internet, waardoor we toch nog een beetje contact hebben. Maar verjaardagsfeestjes en belangrijke gebeurtenissen in hun leven zijn allemaal niet kunnen doorgaan. Vanaf het moment dat we terug familie mogen ontvangen, hou ik een uitgestelde kermis voor de kinderen en kleinkinderen. De bubbel is niet groot genoeg voor ons gezin.
Wat betreft Femma... het spijt me te moeten zeggen dat ik het in het begin niet echt gemist heb... We moesten niets organiseren of voorbereiden... Nu mis ik wel de contacten met iedereen. (A.B.)
Vooreerst heb ik alle Femma-punten uit mijn agenda geschrapt. Eerst een beetje droef maar naderhand toch blij met de opgedrongen vrijheid.
En nu begint het toch te kriebelen om jullie weer eens te zien. We hebben soms al eens een babbeltje gedaan samen in de winkel of op straat. Ik dacht aan ons uitje naar Romershoven om de vakantie goed in te zetten, toch altijd een gezellig avondje. En aan ons 100-jarig feest. Hoe zou dat verlopen zijn? Zou er wat volk naar toe gekomen zijn? En van O.L.Vrouw...? Hopelijk kunnen we in september weer samenkomen en starten voor een nieuwe periode in ons leven waar toch het één en ander veranderd is. (R.W.)
In het begin was het niet zo moeilijk maar hoe meer de tijd vorderde, des te erger werd het precies. Vooral het gevoel van vrijheid kwijt zijn vond ik erg. Niet zo maar eens bij een vriendin passeren, iets gaan drinken op een zonnig terrasje met de ex-collega’s, gaan juwelen maken in Schoonbeek, de bloemschiklessen en de kooklessen… alles was in één keer gedaan. Netjes binnenblijven, als je boodschappen ging doen moest dit alleen en je bracht zoveel mogelijk mee want anders was het geen essentiële verplaatsing. En dan Pasen zonder paasfeest en Pinksteren zonder Hoeselt kermis!
Langs de andere kant bracht deze periode ook rust en tijd die je anders niet neemt om bijvoorbeeld de kleerkast op te ruimen, de tuin en de serre in orde te helpen zetten, mondmaskers helpen knippen die Nini dan vervolgens stikte en wandelen en fietsen in Hoeselt.
Ik heb ook mijn eerste stappen gezet bij het kopen online en vond het zelfs praktisch. Gewoon even via de computer bestellen en dan na een paar dagen het pakje met de bestelling aannemen van de postbode, die verder is blijven werken.
Ik moet zeggen dat ik toch bij Micheline ben langs geweest, buiten en met de nodige afstand. Zij heeft onze tomatenplantjes en paprika’s gezaaid en dat heeft ons toen goesting gegeven om ook te beginnen in de tuin. Merci Miche!
We hebben zo dikwijls tegen elkaar gezegd: ‘Gelukkig zijn we met ons drie want deze periode alleen en in eenzaamheid doorkomen is helemaal niet vanzelfsprekend’. En we zijn gezond mogen blijven, gelukkig.
En nu mag onze bubbel groter worden en lijkt alles toch nog relatief snel gegaan te zijn. Ons Coronakapsel moest eraan geloven, al moesten we op zoek naar een nieuwe kapper omdat de onze met pensioen ging tijdens de Covid-19-periode.
Eerlijk gezegd had ik in het begin geen behoefte aan de activiteiten van Femma want dat beest is toch wel erg gevaarlijk! Ik heb er vrede mee om terug in gang te schieten in september alhoewel ik zeker geen nee zeg tegen een gezellig samenzijn op het einde van de maand met onze vriendengroep.
Op het einde is het gelijk altijd: ‘Alles komt goed’. (L.N.)
Alle dagen zijn hetzelfde, je moet soms nadenken welke dag het is.
Over de haag roepen je kleinkinderen goedemiddag, goedemorgen opa en oma we willen langskomen maar het mag niet van Corona.
Gelukkig is het mooi weer en kunnen wij fijn in de tuin werken en planten. We gaan wandelen en fietsen. Skypen met familie die alleen in hun kot zitten. Telefoneren met ex-collega's en mensen die een sterfgeval hadden. Zelfs bloed gaan geven in deze Corona-tijd. Mondmaskers gemaakt. Voor mijn schoonouders gezorgd. Verveeld heb ik mij niet zo te zien.
Liene heeft haar communie niet kunnen doen. We hebben geen verjaardagen kunnen vieren. De sociale contacten heb ik heel erg gemist en ik hoop dat we weer snel onze activiteiten kunnen hervatten. Hou jullie gezond en veel groetjes. (M.L.)
De wereld is anders dan anders en dat is een uitdaging voor ons allen. Een einde aan het oude maar ook een nieuwe start.
‘Is heus niet altijd makkelijk, je maakt je zorgen om alles en iedereen waarom je geeft, iedereen heeft heel wat vragen over de wereld waarin zij leeft.
‘t Is oké om eens te zuchten maar raap daarna je moed weer op want zakt die moed je in de schoenen dan sta je simpelweg op toch op je kop.
Ook bij Femma willen we vooruit, we houden samen vol want we komen hier wel uit! Dan doen we het opnieuw waar we zo goed in zijn. Mensen samenbrengen tijdens mooie tochten of feest op het plein. En in tussentijd willen we alle lieve mensen het allerbeste wensen en dat menen we met heel ons hart. Samen beleven we niet alleen meer, we delen ook alle smart. (J.L.)
Houd afstand.
Anderhalve meter,
dat is beter,
wordt gezegd.
Het journaal had uitgelegd waarvoor.
Onze vergaderingen gaan niet door.
En de feestjes worden verplaatst.
Je kunt wel op de grote schommel,
maar niemand mag ernaast,
want anderhalve meter,
dat is beter wordt gezegd.
Je snapt wel dat het nodig is,
maar eigenlijk niet echt.
Tot volgende keer en groetjes aan iedereen. (L.D.)
Op 19 april is onze zus gestorven, niet aan Corona maar aan een agressieve kanker. Ze is amper 6 weken in het ziekenhuis geweest. Maar niemand mocht haar bezoeken! De begrafenis met enkel haar gezin en broers en zussen. Veel kan ik niet vertellen, het doet te veel pijn. (M-T.)
Persoonlijk had ik goede voornemens in het begin van de lockdown: alle kasten in huis eens leegmaken en weggooien wat niet meer gebruikt werd. Daar is buiten de keuken en badkamer niet veel van terecht gekomen. Ik denk dat stress om zelf dat virus te krijgen bij mij als stresskip teveel aanwezig was, ondanks alle maatregelen die ik perfect opvolgde.
Gelukkig heb ik als zelfstandige mijn werk kunnen verderzetten (ietsje minder wel) en kreeg ik mijn dagen toch wel gevuld.
Hopelijk zijn alle Femma-leden gespaard gebleven en zien we mekaar snel weer terug. (M.H.)
De eerste weken mochten we niet buiten komen van de kinderen. De wereld stond opeens op zijn kop. De kinderen die beslisten over onze ‘levensstijl’. S. deed de boodschappen, L. en W. speelden controleur. De kleindochter kwam niet meer spontaan binnengelopen. Alles verliep stroef en vanop afstand. De verandadeur bleef toe!
Mijn verjaardag en moederdag werden vanop een afstandje ‘gevierd’, met de nodige gebaren erbij. Luchtkusjes, luchtknuffels, … veel te veel lucht naar mijn goesting.
De sociale contacten waren er niet meer, vergaderingen en bijeenkomsten van Femma vielen weg, de afspraken bij de kinesist werden stopgezet, … Allemaal geen fijne toestanden, maar er zijn ergere dingen. Laten we hopen dat Covid-19 op dezelfde manier, zoals hij gekomen is, uit ons leven verdwijnt en dat we snel opnieuw kunnen genieten van ‘samenzijn’. (J.S.)
De temperaturen vlogen de hoogte in, dus wandelen en nog eens wandelen, hier in de omtrek. Het werden meer dan 400 km in en om Hoeselt. Met telkens een klein verslagje na terugkomst:
We hebben de natuur zien ontwaken, de aanplantingen, kersen-, appel- en perenbomen in bloei zien staan.
De graansoorten zien ontkiemen, aardappelen zien planten met 3 grote machines. En nu zien we de erwten, wortelen en ajuinen mooi staan. De bloemen- en plantenbedrijven in Romershoven en aan de Groenstraat hebben ons zin gegeven om eenjarige bloemen te planten.
De klaprozen aan de 2 Kruizen zijn uitgebloeid, de maïs staat reeds hoog, de aardappelplanten bloeien, de bieten en witloofplanten staan er goed op.
Kersen worden reeds geplukt en verkocht, de appelen en peren worden dik.
Natuur is er nog heel veel in Hoeselt, met bomen en struiken en ondergroei. De wandelpaden en paadjes zijn goed onderhouden en de kanten gemaaid.
Ik geniet nog steeds van de diversiteit in het landschap met soms enorme uitzichten tot Luik of Genk of Maastricht.
We hebben ons als familie heel goed aan de richtlijnen gehouden. En daar zijn we tot nu toe tevreden over, want we zijn nog goed gezond. Hopelijk vinden de onderzoekers de nodige medicatie en oplossingen voor een virus dat de hele wereld heeft doen inzien dat we voorzichtiger moeten zijn. (R.S.)
* Dit is één van de belangrijke conclusies uit de verslagen van de Praatcafés: Mijn Femma vroeger en nu. In 2018 en 2019 organiseerden 40 Femmagroepen zo’n praatcafé. In totaal deden daaraan meer dan 600 vrijwilligers en leden mee. Ze gingen met mekaar in gesprek over de betekenis van Femma in hun persoonlijk leven en de betekenis van de Femmagroep voor de betrokken vrouwen en de lokale gemeenschap. Van elk praatcafé maakten we een verslag. De samenvatting van die verslagen schreven we in het rapport ‘actieve betekenisgeving door vrijwilligers en leden’.
