We herdenken alle overleden KAV/Femmavrouwen.
In 1920, precies 100 jaar geleden, stichtte Maria Baers (1883-1959) het Algemeen Secretariaat der Christelijke Sociale Vrouwenwerken. Dit werd later KAV en in 2012 Femma. We bezochten het grafmonument van Maria Baers op de begraafplaats St. Fredegandus in Deurne.
Wij legden stenen op haar graf.
Stenen die verwijzen naar alle overleden KAV/Femma-vrouwen die in de voorbije 100 jaar hun steen hebben bijgedragen aan de uitbouw van onze vrouwenbeweging. Het gaat om duizenden bekende en minder bekende vrouwen: leden, wijkmeesteressen, kernleden, bestuursleden, propagandisten, vrijgestelden, vrijwilligers en beroepskrachten.
Stenen staan tevens symbool voor rechtvaardigheid en solidariteit, de diepere waarden die hen dreven. Stenen verbeelden ook zoveel mooie eigenschappen die onze beweging versterkten: de kunst van het verbinden van mensen en groepen, creativiteit, passie, verontwaardiging over onrecht, daadkracht en actie, moed en volharding, en het grote geloof in elke vrouw én in de kracht van vrouwen samen.
Stenen toevoegen toont aan dat we verder bouwen aan een toekomst waar vrouwen verbinding zoeken, solidair delen en een vuist maken tegen onrecht.
Maria Baers en alle andere KAV/Femma-vrouwen die ons voorgingen, betekenden veel voor vrouwen en voor de lokale gemeenschap. Door hun inzet en samenwerking kon onze organisatie grote stenen verleggen en maatschappelijke verbeteringen realiseren. Zij hebben onuitwisbare sporen nagelaten. Dat is de waarde van 100 jaar Femma.
Wij gedenken onze voorgangers in onze vrouwenbeweging. We zeggen ‘dank’ aan hen en aan de mensen uit hun omgeving. Wij zetten op onze manier hun werk voort, of met de woorden van Hannah Arendt: ‘Onze hoop blijft altijd gevestigd op het nieuwe dat elke generatie voortbrengt’.
Geen bestaan wordt uitgewist
We verleggen kiezels in het zand
En geven wortels aan dromen
Proeven met vreugde en verbazing
Hoe zielen zich verbinden
Harten verzuchten.
Dat niets van wat was ooit verloren gaat.
Claire Vanden Abbeele
Uit ‘Jij bent gekomen om te blijven’, p. 70, Uitgeverij Lannoo
Laten we in deze dagen heel diep verbonden zijn met onze lieve doden en ons laten aanmoedigen door de liefde die was in hen. Dan zullen we zelf een stroom van leven zijn die sterker is dan de dood, een witte mars naar toekomst.
Uit: Van aarde en hemel thuis
