Kinderen opvoeden met een dorp aan je zij
Lynn Geerinck is pedagoge, manager kinderopvang en auteur van het boek Goed omringd. Hierin laat ze je nadenken over het dorp waarmee jij je kinderen opvoedt. Ze geeft ze je de teugels om zelf op zoek te gaan naar het netwerk waar jij je goed bij voelt. Zo startte ze ook het concept Village Dates, waar ouders en kinderen uit de buurt elkaar kunnen ontmoeten en samen hun dorp kunnen vormgeven.
Lynn Geerinck: ‘We zijn in het Westen de gewoonte verloren beroep te doen op elkaar. ‘Village-armoede’ noem ik dat. Vroeger leefden we in familieverbanden, maar die zijn gaan versnipperen. Mensen trokken naar de steden voor jobs en vormden hun eigen kerngezin, waarin alles moest gebeuren. We begonnen het als een sterkte te zien om alles alleen te doen. Als een moeder vandaag alle balletjes in de lucht houdt, wordt er geapplaudisseerd. Valt er één balletje, denken we dat er iets mis is met dat gezin.
Maar het is zo intens wat wij allemaal binnen dat kerngezin uitvoeren: koken, kinderen naar school brengen, huiswerk, naar hun hobby brengen, te slapen leggen, …’
Terug naar die sisterhood-gemeenschap
‘Ik ben naar India geweest. Daar verbleef ik in een huis met verschillende generaties onder één dak. Eén grote familie. De kinderen werden na school opgevangen door de oma, die ook had gekookt. En ze werden in bed gelegd door een tante. Zo kwam niet alles bij de moeder en vader terecht. Maar die hulp hoeft natuurlijk niet enkel van familie te komen. We hebben de sisterhood-gemeenschap van vroeger, waarin we konden leunen en steunen op mekaar, terug nodig.
Toen wij met ons gezin naar Gentbrugge verhuisden, merkte ik zelf dat ik nood had aan een nieuw ‘dorp’. Onze familie woont niet naast de deur en ik was bang dat we er alleen voor zouden staan. Uiteindelijk heb ik mijn eigen netwerk samengesteld: buren, ouders via de school van de kinderen, vrienden, onze onthaalmoeder, … Dat doet zoveel deugd. Je krijgt hulp, je moet niet meer alles alleen doen en krijgt er ook heel waardevolle dingen voor terug. Jij én je kinderen.’
Andere volwassenen gaan jouw kind ook graag zien
‘Met onze buren hebben we een heel goed contact, en onze kinderen spelen fijn samen. Daarom hebben we een poortje tussen onze tuinen geplaatst, zodat de kinderen gemakkelijk van de ene tuin naar de andere lopen. Na school zitten ze bijna iedere dag bij elkaar. Wanneer de buren eens drie maanden op vakantie waren, voelde ik dat wel hoor.
Dat contact tussen de kinderen is ook een belangrijk deel van hun opgroeien. Ik was vroeger zelf ook de hele tijd onder de buurkinderen. Dat heeft mij gevormd en sociale vaardigheden gegeven. En dat wens ik mijn kinderen ook toe. Dat zij ook mogen groeien door samen te zijn met andere kinderen, maar ook met volwassenen. Want bij een village gaan andere volwassenen jouw kind ook graag zien, en dingen bijleren. Zaken die jij hen misschien niet kan leren. Onze buurman is bioloog en heeft ooit een dood konijntje opengesneden om samen met de kinderen de doodsoorzaak te achterhalen. Of een mama van school die graag gaat wandelen in de bossen. Zij neemt mijn zoon altijd mee. Haar en mijn zoon genieten echt van die momenten. Dat vind ik zo mooi aan een village. Dat er heel wat meer puzzelstukjes op tafel komen te liggen voor het vormen van de persoonlijkheid van je kinderen.’
‘Ik heb hulp nodig’
‘Als ik vanavond plots iets moet doen, zijn er wel een aantal mensen op wie kan terugvallen om op de kinderen te passen. Los van de babysit heb ik een entourage rond mij proberen verzamelen, waarop ik kan terugvallen. Maar dat is ook door te durven uitreiken en te durven zeggen: ‘Ik heb hulp nodig’. Of: ‘Ik zou het contact tussen ons willen intensifiëren’. Onze kraamverzorgster die bij ons was na de geboorte van mijn eerste kind, is op formele basis in ons leven gekomen. Maar intussen is dat een vriendin geworden, en vandaag helpen wij elkaar.’
Generatieclash: opvoeden in verschillende tijden
‘Je moet ergens wel leren loslaten dat niet iedereen dezelfde ideeën heeft over opvoeden. De generaties van voor ons deden het bijvoorbeeld anders dan wij. Daar hebben jonge ouders soms wel eens tegen op te boksen. Ze willen het anders doen, hun kinderen minder autoritair opvoeden bijvoorbeeld. En dan krijg je al eens een generatieclash, want de oudere generatie vindt die jonge ouders soms wat te soft. Ik denk dat loslaten hier een belangrijk element is. Dat heb ik ook leren doen. Natuurlijk zal niet iedereen uit mijn dorp dezelfde opvoedingsstijl hebben als ik, maar dat is geen ramp. Ik geloof niet dat mijn kinderen zonder kleerscheuren door het leven moeten. Ze mogen af en toe een knie schaven, bij wijze van spreken. Een opa die hen eens een time-out geeft - iets wat ik nooit zelf zal gebruiken als methode - kan ik wel ‘doorslikken’. Ik ga die opa dan niet op de vingers tikken en zeggen dat wij het anders doen. Natuurlijk, het is wel belangrijk je eigen grenzen te bewaken, en bijvoorbeeld niet te aanvaarden dat iemand je kind kwetst ofzo.’
Village Dates
‘Ik krijg regelmatig berichtjes van mensen die - na het lezen van mijn boek - beseffen dat ze best eenzaam zijn. De meeste mensen hebben wel een dorp. Familieleden op wie ze bijvoorbeeld een beroep kunnen, maar missen toch een echte hartsverbinding met gelijkgestemden. Vooral sinds covid merk ik dat. Ouders hebben zich toen heel eenzaam gevoeld. De school viel weg, de kinderopvang, grootouders, vrienden, ... We hebben toen gemerkt dat we het opvoeden van kinderen niet alleen willen, maar ook niet kunnen, doen.
Om mensen hun eigen dorp te laten vinden, startte ik met het project Village Dates. Ouders (of grootouders) kunnen zich inschrijven voor een gezellig samenkomen in de buurt. Zo leer je elkaar kennen en ontstaan er misschien wel heel waardevolle vriendschappen.’
Lynn Geerincks boek ‘Goed Omringd’ kan je bestellen via haar website www.lynngeerinck.be. Hier kan je je ook inschrijven voor een Village Date in jouw buurt.
