7: Doe niet aan (maternal) gatekeeping.
Maternal gatekeeping is het fenomeen dat een moeder zich als de betere verzorger van het (haar) kind ziet, en dat ze de zorg voor een kind moeilijk uit handen kan geven. We kunnen nu met een beschuldigende vinger gaan wijzen naar moeders die de zorg naar zich toe trekken en op die manier behoorlijk overbelast worden, omdat ze die zorg ook vaak delen met een baan en een huishouden, maar het opnemen van deze poortwachtersrol is natuurlijk niet uit het niets ontstaan. We leven in een maatschappij die een soort ideaalbeeld heeft van het moederschap en waar er veel druk op moeders gelegd wordt.
De rol van poortwachter nemen we ook waar in het huishouden. Veel vrouwen doen liever zoveel mogelijk taken zelf, omdat het dan op de ‘juiste’ manier gebeurt. Hulp van de partner wordt afgewezen en andere helpers zoals de eigen ouders en de schoonouders worden buiten de deur gehouden. Ook dit is het gevolg van een maatschappelijk ideaal waarbij de vrouw aangekeken wordt op hoe netjes het huis is, hoe goed er gekookt is, hoe gezond er gegeten wordt enzovoort.
Wees je bewust van dit mechanisme en kies ervoor om het los te laten. Dat betekent dat je de zorg en het huishouden aan anderen overlaat en daarbij accepteert dat het niet op jouw manier gebeurt. Het kan heel oncomfortabel voelen omdat je het gevoel hebt controle te verliezen. Realiseer je dat er waarschijnlijk geen rampen gebeuren én dat je hier jezelf tijd en zelfzorg mee bezorgt.
→ Als je er tijd voor hebt, kan het boek ‘Jagen, verzamelen, opvoeden’ van Michaeleen Doucleff veel inzicht geven in hoe onze solitaire manier van opvoeden in een kerngezin, heel onnatuurlijk is.
8: Just ASK!
Vaak snakken we naar hulp, maar vragen we niets. Na een tijd zijn we teleurgesteld en humeurig omdat we het gevoel hebben dat anderen geen rekening met ons houden, niet zien hoe zwaar we het hebben, gewoon tijd nemen voor zichzelf zonder rekening te houden met onze noden en behoeften, … Niet alleen verstoort dit de relatie met anderen, maar je geraakt zelf ook uitgeput en overbelast als je wacht op hulp die niet spontaan wordt aangeboden.
Helaas hebben de meeste mensen geen innerlijke voelspriet die detecteert wat jij nodig hebt. Daar is een simpele oplossing voor: je kan het gewoon vragen. Vraag het op een zo zuiver mogelijke manier, geef de ander de ruimte om nee te zeggen en vermijd passief-agressief gedrag.
Tijd vragen kan je trouwens doen met behulp van de kaarten van deze kaartenset: www.eigenmix.be/aanbod/kaartenset-eigen-tijd-10-postkaartenset
9: Gooi het schuldgevoel overboord.
Schuldgevoelens zijn eigenlijk een mooi mechanisme die ons op het juiste pad houden. Als we schade hebben berokkend, bijvoorbeeld in een relatie, zullen schuldgevoelens ons aansporen om ons te excuseren en de relatie te herstellen. In dat geval zijn schuldgevoelens nuttig en goed, omdat we door actie te ondernemen iets beter kunnen maken.
Helaas hebben veel vrouwen last van vage en knagende schuldgevoelens waar ze eigenlijk niets mee kunnen en die dus niets goeds voortbrengen. Als je je schuldig voelt omdat je een werkende moeder bent, geeft dat vooral stress en kost dat veel van je welbevinden, maar je kan dit absoluut niet oplossen door je excuses aan te bieden of iets te herstellen.
Eigen tijd nemen is vaak een trigger voor schuldgevoel. Alleen heeft niemand daar iets aan. Jij niet, omdat je minder van je tijd geniet. En de ander niet omdat er niets goed te maken is. Net als andere mensen heb jij recht op eigen tijd en ruimte voor jezelf. Als je je schuldig voelt, vraag je dan dus af of dit schuldgevoel nuttig is. Zet het je aan om iets te herstellen dat hersteld moet worden?
Indien niet: laat het los.
10: Geef tijd.
Tijdsdruk is ongelijk verdeeld in onze samenleving. Mensen die mantelzorgen, (klein) kinderen hebben, een baan hebben, … hebben objectief meer tijdsdruk én ervaren ook meer tijdsdruk.
Als je in een fase zit van je leven waarin die tijdsdruk minder wordt, bijvoorbeeld omdat je kinderen zelfstandiger zijn, kan het fijn zijn om wat van je tijd cadeau te geven aan vrouwen die volop in de ratrace zitten.
Natuurlijk wil je niet maternalistisch zijn en bij je pas bevallen vriendin het huishouden gaan aansturen. Bied dus je tijd aan en ga in overleg met de ander hoe je haar het beste kan helpen. Ook daar kan je de kaarten uit deze kaartenset voor gebruiken: https://www.eigenmix.be/aanbod/kaartenset-eigen-tijd-10-postkaartenset .
Het is anders voor vrouwen die echt in een crisis zitten, bijvoorbeeld omdat hun partner in het ziekenhuis ligt, of omdat ze de zorg voor kinderen alleen dragen omdat hun partner door een mentale ziekte niet kan bijdragen. Voor die vrouwen is het vaak belastend als je vraagt om een voorstel te doen, om aan te geven waar ze hulp mee willen. Dan moeten ze daar immers ook nog over nadenken! Daar kan je ervan uitgaan dat een pot spaghettisaus brengen altijd een goed idee is, of je kan voorstellen even bij de kinderen te blijven zodat zij een douche kunnen nemen, of je kan boodschappen meenemen. De basics doen het altijd goed in tijden van crisis.
→ Deel worden van een beweging om meer kwaliteitsvolle Eigen Tijd voor alle vrouwen op de agenda te zetten?
Word lid van de Facebookgroep ‘Eigen Tijd’: https://www.facebook.com/groups/842395043148418
(*) Bron: Waar blijft mijn tijd? Waarom we zoveel willen, moeten en kunnen. Tanja van der Lippe. Prometheus. 2021.
