Wat houdt het werk van een intimiteitscoach precies in?
Sandra: ‘Een intimiteitscoach begeleidt anderen in het zich openstellen voor intimiteit. Bij mensen voor wie fysieke intimiteit nog een brug te ver is, werk ik met emotionele intimiteit en doe ik eerder een gesprekcoaching. Wanneer de cliënt zich er klaar voor voelt, wordt er ook met fysieke nabijheid gewerkt. Sowieso is een coachingsessie altijd een combinatie van gesprekken en fysieke oefeningen. Zo zoeken we stap voor stap de intimiteit op. Eerlijkheid is daarvoor een basisvoorwaarde: hoe eerlijker je durft spreken, hoe minder schaamte je voelt om wat je ervaart, en hoe dichter je de ander laat komen.’
Hoe ziet jouw week eruit?
‘Elke week is anders. Ik ben nog maar net opgestart als zelfstandig coach en heb ook nog een aantal andere projecten lopen, onder andere de vrouwencirkels. Mijn zoontje is twee dagen bij mij, twee dagen bij zijn papa, en daarna drie dagen bij mij. De daaropvolgende week draait dat schema om.
Het is best wel een pittige opdracht om mijn werk te combineren met de zorg voor mijn kind. Ik probeer zeer bewust in mijn ouderschap te staan. Op de dagen dat hij bij mij is, kies ik ervoor om hem om 15 u. van school te halen. Dan kan ik in de namiddag niet werken. Ik probeer mijn werk dus zo te organiseren dat ik het zoveel mogelijk kan doen op de dagen dat hij bij zijn vader is. Maar het huishoudelijk werk doe ik wel wanneer mijn zoon thuis is. Zo ziet hij wat er allemaal bij een huishouden komt kijken, en ik laat hem ook meehelpen. Al laat ik hem ook wel eens tv kijken.’
Hoe maak je ruimte voor je eigen nood aan intimiteit?
‘Ik ben nu iets langer dan een jaar gescheiden en in het begin miste ik die nood aan intimiteit enorm. Ik heb toen een aantal mannelijke alleenstaande vrienden gevraagd of we konden knuffelen, met de duidelijke boodschap dat het niet de bedoeling was dat het op een relatie zou uitdraaien. We hebben daar heel open over gesproken, over wat er zou gebeuren als een van ons zin zou krijgen in meer. Soms werd het op een bepaald moment toch wat verwarrend, dus het is wel een zoektocht geweest. Maar nu heb ik een groep mensen om me heen die heel graag knuffelen, zowel mannen als vrouwen, en dat doet me veel deugd.
De periode na mijn scheiding was eigenlijk een tijd waarin ik mijn eigen lichaam herondekte. In mijn huwelijk was ik bijvoorbeeld weinig bezig met zelfbevrediging. Mij bevredigen was de taak van mijn man, vond ik toen. Door het alleen zijn heb ik mijn eigen lijf weer leren kennen. Ik zeg wel eens dat ik toen mijn eigen minnares ben geworden. Ik ontdekte toen dingen waarvan ik niet wist dat ze bestonden of dat ik ze leuk vond. Die ontdekkingsreis naar mijn eigen intimiteit was zo waardevol. Plots ging er een hele nieuwe wereld open.’
Wat kan jij vrouwen aanraden die zich meer willen openstellen voor intimiteit?
‘Vertragen. Aanwezig zijn in het hier en nu. Er gewoon zijn. En je hart voelen. Wij hebben een fundamentele nood aan verbinding met ons eigen hart en het hart van een ander. Om met iemand echt intimiteit te beleven hebben wij die hartverbinding nodig, we moeten voelen dat onze partner ons helemaal ontvangt zoals we zijn, en dan opent zich ook ons bekken.
Het is wel belangrijk dat er ruimte blijft, dat we niet volledig in elkaar opgaan. Gezonde intimiteit laat ons de vrijheid onszelf te zijn. In de verbinding met je eigen hart leer je trouwens ook jezelf te ontvangen zoals je bent. Het is een wisselwerking. Zo stroomt alles van binnen naar buiten en van buiten naar binnen.’
