Ik sla het boek dicht. Kijk om me heen. Naar het groene gazon, de hoge dennenbomen voor me en de struiken die de tuin aan weerszijden afsluiten. Achter me staat het huis in rode baksteen waar mijn broer met zijn gezin woont. Ik leg het boek naast me neer, ga languit op de trampoline liggen en sluit mijn ogen. Het zwarte, elastische zeil voelt warm aan - een warmte die aangenaam contrasteert met het koele briesje dat door de tuin speelt. Ik ruik de prikkelende geur van de kruidentuin achter me vermengd met de geur van vochtig gras. Links van me hoor ik vogels tsjilpen (wat voor vogels? geen idee), rechts van me koert een duif. Op de achtergrond raast onophoudelijk de snelweg. Pas op dat moment ben ik echt in de tuin. Dankzij mijn zintuigen.
Automatische piloot
Ons lichaam is een magisch instrument met sensationele functies. Onze zintuigen zijn ware
wonderen der natuur. Jammer genoeg zijn we er zo aan gewend dat we hun input ondergaan op automatische piloot. Of een ander kwaad van deze tijd: die zwarte minicomputers in onze hand, vol apps die zo ontworpen zijn dat ze al onze aandacht naar zich toezuigen en onze zintuigen overrompelen met felle kleuren, bewegingen en geluid, zodat er voor de wereld om ons heen niets meer overblijft.
Hoe kunnen we weer in ons eigen leven landen? Door aandacht te schenken aan wat onze
zintuigen waarnemen. Het boek ‘Sensationeel leven’ kan je daarbij helpen. Gretchen Rubin
beschrijft haar ontdekkingstocht door de wereld van de zintuigen. Dat werkt erg inspirerend: door te lezen over de manieren waarop de schrijver haar eigen zintuigen aandacht schenkt in haar dagelijkse leven, krijg je zin om het zelf te doen. Aan het einde van het boek geeft ze concrete tips om zelf aan de slag te gaan. Waar wacht je nog op? Tijd om je leven weer met volle teugen te zien, horen, ruiken, voelen en proeven!
